Boot

Ze is eerder geweest en vraagt om een healing. ‘Want dat doe jij toch ook? Dat zag ik op jouw site staan.’ Dat klopt wel, het staat ergens in een alinea maar eigenlijk vraagt daar niemand om als ze een consult boeken. Ik ben verrast en moet even schakelen. Ik voel dat ik eerst even moet ‘connecten’ met haar, even in verbinding komen. Ik kan het niet anders uitleggen. Ik
benoem wat ik voel en zij beaamt het. We praten wat en we komen in een soort gecombineerd consult – coaching sessie terecht wat de laatste tijd
opvallend vaak gebeurt. Mijn mediumschap, mijn consulten en coaching vloeien steeds meer in elkaar over. Ik laat het maar gebeuren, wennen is het wel.

Ik vertel haar iets over mijn begintijd, het geven van healing. Hoe een heel bijzonder iemand mij daarin heeft geholpen. Hij leeft helaas niet meer maar ik
voel hem wel vaak bij mij, met name bij het geven van healing. Hij woonde in Nederland maar ging in de winter naar Marokko om te overwinteren, samen
met zijn vrouw. Ik heb hen daar ooit eens opgezocht. Terwijl ik dit vertel voel ik zijn warmte en de warmte van de zon van dat land. Hierna starten we met de healing. Ik zet een rustig muziekje op en ga naast haar zitten. We sluiten onze ogen, ik stem mij af en de healing wordt ingezet. Zo zitten we even naast elkaar. Ik ‘zie’ zelden iets bij geven van healing. Deze keer zie ik helder dat ‘iemand’ aan de waterkant staat, aan zee. De zon in de rug. Ik voel heel veel weemoed. Er is afscheid genomen. Iemand is weggevaren en het is maar de
vraag of diegene terugkomt. Daarnaast voel ik ook dat het goed komt, met die ‘iemand’ die op het strand staat. Er is veel goeds achter haar. Het is warm en is ‘stevig’.

Als ik mijn ogen weer open doe, peins ik over deze beelden. Moet ik dit haar vertellen? Wat voegt dit toe? Het is mijn ‘leraar’ die ik voel, hij die mij stimuleert dit toch te vertellen. Ze reageert geschrokken. Even denk ik dat ik een fout heb gemaakt maar al snel verandert dit in verbazing als ze vertelt dat zijzelf ook een visioen (zo noemde ze het) heeft gehad tijdens de healing waarbij ze aan strand stond en een boot uitzwaaide die weg voer over woelige baren. ‘Ik ga hem nooit meer terug zien’,, zegt ze. We laten elkaar ons kippenvel zien. Wij snappen beiden de context. Ze kwam omdat ze worstelde met gevoelens. Vroeg instinctief om healing. En dat was precies wat ze nodig had.