Kind

Afgelopen jaren heb ik verschillende consulten mogen geven, waarbij ik ontmoetingen/contacten mocht maken met opa’s en oma’s, vriendinnen, ouders, familieleden en soms kinderen. Suïcide, hartinfarcten, ziektes, van alles kwam voorbij. Kinderen vind ik altijd een uitdaging, mijn eigen gevoel zit vaak in de weg. Je zult maar een kind weg moeten brengen. Die emoties. De tranen. Ik vind dat lastig en moeilijk, ik geef het toe. Ik ga het eigenlijk een beetje uit de weg, vrees ik.

Dat de Spirituele Wereld andere plannen met mij had, bleek vandaag. De dag begon met een Zoom-consult met iemand uit het buitenland. Ze had mij gevonden via Google, ze heeft nog nooit een medium-consult gedaan en wil graag meer weten over haar zoontje die heel jong is overleden. Die directheid overviel mij. Ik legde uit dat het niet ‘u vraagt, wij draaien’ is maar dat ik moet werken met wat de Spirit mij geeft en wat ik voel.

Mijn onzekerheid en grote verantwoordelijkheidsgevoel zorgden ervoor dat ik eerst ging werken met haar energie; wie ze is, wat haar bezig houdt. Maar opeens ‘stond’ hij daar. Hij vertelde over de geboorte, de ziekte, het vastklemmen van hem aan haar. De struggle die ze voerden met de artsen, de menselijkheid. Het respect. Waardigheid. Hoe ze beslisten op het eind. Hoe zij dat bevroeg en hoe de antwoorden nu komen via hem.
Hoe levendig hij nu is, dat ervoeren wij alle twee. Zo bijzonder dat het niet in woorden is te beschrijven. Kippenvel all over the place. Dit aan een moeder te mogen vertellen, dit te kunnen voelen, met bewijzen, zo speciaal, maakte dat ik diepe dankbaarheid en bewondering voel voor waar mediumschap voor staat.